Adam Darski, Krzysztof Azarewicz, Piotr Weltrowski "Spowiedź heretyka"

Lubię wywiady z Adamem Darskim. Nie widzę ani w jego działaniach, ani w wypowiedziach niczego skandalicznego,  zwyczajnie podoba mi się w jak klarowny i wyważony sposób opowiada o swoim światopoglądzie.

Byłam ciekawa tej tasiemcowej rozmowy zapisanej w formie książki, ponieważ intryguje mnie Nergal, tak po prostu. Nie wiedziałam czego się po tej pozycji spodziewać - niedawna, dość nachalna, promocja budziła raczej nieufność niż entuzjazm.

Tymczasem jest całkiem nieźle. W rozmowach z Krzysztofem Azarewiczem i Piotrem Weltrowskim Nergal wraca do dzieciństwa i okresu dorastania, do pierwszych miłości i do początków tego, co zdaje się stanowić rdzeń jego życia, czyli zespołu Behemoth. 

Nie ma tu tego czego się obawiałam, to znaczy płytkich wywodów na temat związku z Dodą. Owszem, temat się pojawia, ale zajmuje stosunkowo niewiele miejsca i daleko mu do sensacji. A największym plusem i wartością tego wywiadu - rzeki są rozdziały poświęcone walce Nergala z chorobą.

Nie jestem fanką muzyki Behemotha, nie kupuję tej stylistyki i nie porusza mnie ona, ale po lekturze tej książki na pewno bardziej ją rozumiem. Dostrzegam w tym wszystkim konsekwentną kreację, dopracowaną otoczkę i profesjonalizm. I to co najważniejsze - wielką miłość do tego, co się robi i pasję, która staje się życiem.

Pewnie nie dowiedziałam się o Darskim więcej niż chciał mi powiedzieć, ale lektura "Spowiedzi heretyka" na pewno nie była straconym czasem. O ile wcześniej widziałam w nim interesującego, inteligentnego faceta o tyle teraz dostrzegam jeszcze człowieka z pasją i wielką miłością do życia.