Yrsa Sigurdardottir - "Weź moją duszę"

Prawniczka Thora przyjeżdża do położonego na uboczu, nowootwartego hotelu aby zająć się sprawami właściciela przybytku, Jonasa. Personel hotelu i sam Jonas twierdzą, że w okolicy pojawiają się duchy, wszyscy też niejednokrotnie słyszeli w nocy płacz dziecka. Oczywiście żadnego dziecka w sąsiedztwie nie ma, więc sprawa jest co najmniej zagadkowa. Wkrótce po przybyciu Thory ktoś znajduje nad pobliską zatoczką zwłoki młodej kobiety, jak się okazuje - pani architekt, pracującej dla Jonasa. Niedługo potem ginie kolejna osoba zatrudniona w hotelu. Gdy podejrzenia policji padają na Jonasa, prawniczka rozpoczyna własne śledztwo mające na celu odnalezienie mordercy. Stopniowo poznaje historię dawnych mieszkańców okolicznych gospodarstw i odkrywa, że rozwiązanie zagadki wiąże się z przeszłością.

"Weź moją duszę" to druga książka z serii o przygodach islandzkiej prawniczki. Pierwsza, "Trzeci znak", nie do końca mi się podobała - niby wszystko grało, ale drażnił mnie nieudoly język jakim napisano książkę. "Weź moją duszę" to zupełnie inna bajka - warsztatowych potknięć jest tak mało, że właściwie ich nie zauważałam, a sama intryga rozwija się w odpowiednim tempie i wciąga. Ciekawie oddany islandzki "klimacik" - gęste mgły, wiatr, wzburzone morze, mrukliwy inspektor policji prowadzący śledztwo i tak dalej. Sama postać Thory dość interesująca - rozwódka z dwójką dzieci, w tym nastoletnim synem, który lada moment ma zostać ojcem, konflikty z byłym mężem, a do tego nie do końca jasny romans z Matthew - Niemcem poznanym przy okazji wcześniej prowadzonej sprawy.

Podsumowując - całkiem fajny kryminał.