Pablo De Santis - "Teatr pamięci"

Choć w Polsce ukazało się już kilka powieści Pablo De Santisa, jakoś nigdy nie słyszałam o tym argentyńskim pisarzu. Na "Teatr pamięci" trafiłam przypadkiem na allegro i wiem na pewno, że to nie jest moje ostatnie spotkanie z panem De Santis.

Do szpitala, w którym pracuje młody neurolog, Martin Nigro, trafia człowiek z amnezją. Mimo wysiłków lekarzy mężczyzna nie jest w stanie niczego sobie przypomnieć. Sytuacja komplikuje się, gdy tajemniczego pacjenta ktoś próbuje zamordować. Próbując rozwikłać zagadkę tożsamości pacjenta i nieudanego morderstwa, Nigro odkrywa, że wszystkie sznurki prowadzą do fundacji doktora Fabrizia - dawnego mentora naszego bohatera.

Nigro niegdyś pracował w fundacji, po śmierci Fabrizia został z niej jednak wykluczony. Teraz ożywa w nim dawna fascynacja nieżyjącym naukowcem. Kontrowersyjne badania, które prowadził dotyczyły istoty pamięci - na ile można nią sterować, na ile jesteśmy w stanie ją posiąść, czy można magazynować wspomnienia i przekazywać je sobie nawzajem?

Sprawa tajemniczego pacjenta to dla doktora Nigro, trochę cynika, trochę melancholika, pretekst, by zgłębić niejasne losy fundacji, ale przede wszystkim, by poznać samego siebie.

To co mnie urzekło w tej powieści to po pierwsze język, jakim została napisana, a po drugie niezwykły miks gatunkowy. Trochę tu kryminału, trochę filozoficznych rozważań, trochę powieści psychologicznej, a wszystko niespieszne i wyważone.

Spokojna lektura, która dostarczyła mi dużo przyjemności.