Guillaume Musso - "Ponieważ cię kocham"

Nadeszła chwila, kiedy i ja przeczytałam książkę Musso. Nie liczyłam na wiele, więc i nieszczególnie się zawiodłam. Książka jest klasycznym czytadełkiem na jeden dzień, w sam raz na wypełnienie czasu, z którym nie mamy co zrobić.

Mark, znany psycholog i Nicole, równie znana skrzypaczka, zmagają się ze stratą pięcioletniej córeczki. Dziewczynka zniknęła w centrum handlowym, nie ma żadnych śladów porwania, nie znaleziono zwłok, nikt nie zgłosił się z żądaniem okupu. Mijają lata i nadal nie wiadomo co stało się z małą Laylą. Małżeństwo się rozpada, Mark ląduje na ulicy gdzie wiedzie smutne życie bezdomnego, a Nicole cierpi, utraciwszy dwie najukochańsze osoby.

Pięć lat po tragicznych wydarzeniach Layla pojawia się dokładnie w tym samym miejscu, w którym zaginęła. Nie wiadomo co się z nią działo i gdzie przez ten czas przebywała. Odnalezienie dziewczynki na powrót nadaje sens życiu Marka i ponownie zbliża go do Nicole, czy jednak sprawy na pewno mają się tak jak na to wygląda?

Najwyraźniej autor uznał, że dramatyczna historia i trójka bohaterów to za mało, upchnął więc w swojej powieści jeszcze cierpiącą nastolatkę, znanego psychologa (tak, to już drugi) skrywającego straszną tajemnicę oraz skandalizującą celebrytkę, która - jak się szybko okaże - również ma na koncie traumatyczne przeżycia. Losy wszystkich bohaterów splatają się ze sobą w efektowny, choć pozbawiony jakichkolwiek znamion prawdopodobieństwa sposób, by w końcu doprowadzić do wielkiego finału.

Zdaje się, że Guillaume Musso ma się za wielce oryginalnego pisarza, zanim bowiem zacznie swoją opowieść, prosi czytelnika, by nie zdradzał zakończenia znajomym. To sugeruje, że będzie ono zaskakujące, ale niestety nic z tego.

W żadnym razie nie nazwałabym tej książki wartościową, ale z drugiej strony jej lektura nie sprawiła mi przykrości. To trochę jak oglądanie telewizyjnego filmu z braku pomysłu na inne zagospodarowanie wieczoru - oglądamy po to, by zaraz zapomnieć.